۱۷
آبان
ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺼﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﻣﯽﺍﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﺖ.
ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﯼ، ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﯽ، ﻣﻘﺎﯾـﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ...
ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﺪ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐـﻪ ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﯼ، ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪﺍﯼ، ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﺑﺨﺸﯿﺪه ای...!
ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ،
ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ.
ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﻭ ﺗﻮﻗﻊ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ.
حواست باشد...
همیشــــه باید فاصله ات را با بعضی آدم ها حفظ کنی.
آن ها وقتی داخل ویترینند، جذاب ترند.
تو وقتی پشت شیشه باشی در امان تری.
اگر سعی کنی نزدیکشان شوی خیلی چیزها برآورد می کنی. در مورد جنسشان، قد و اندازه شان، هویتشان و....
آنوقت ضربه میخوری، دلخور میشوی، ناامید میشوی.
یادت باشد:
بعضــی آدم ها
فقط به درد از دور تماشـا شدن می‌خورند.