یکی از راه نجات ما در زندگی این است که زندگی خود را آنقدر با کار خوب پُـر کنیم تا وقت برای کارِ بد و فکرِ بد باقی نماند.
هر کس که کار خوبی نمیکنه هیچ چاره‌ای جز کارِ بد و فکرِ بد نداره.
به من نگید «چیکار کنیم؟!»
زندگی باید با کارِ خوب پُـر بشه.
ورزش، مطالعه، درس، هنر، هر کاری که باعث رشد و شناخت جامعه و خودشناسی بشه.
و این شناخت تبدیل به عمل بشه.
تو برای من هیچ کاری نکردی!
حتی اگر خودتان را قطعه قطعه کنید و برای آرامش و رفاه کسی در چرخ گوشت بیندازید و رشته رشته شوید، یک روز از راه می رسد که همان کس، توی چشمتان خیره شود و می گوید:
- تو هیچ‌وقت، هیچ کاری برای من نکردی!
وقتی این "هیچ" را میگوید دلت میخواهد زندگی دنده عقب داشت و مثل خرسی که تمام یک زمستان سرد را در دل غاری گرم می‌خوابد، برمیگشتی به بطن مادرت، کز میکردی، همانجا می‌ماندی و هرگز به این دنیا نمی‌آمدی.
اگر می‌خواهید در این دنیا زنده بمانید تمرین کنید از "#هیچ_کس_هیچ_چیز" توقع نداشته باشید، حتی از پدر و مادرتان. حتی از آنها که هم خون‌تان هستند چه برسد به دیگران.
اینطور هیچ‌چیز غافلگیرتان نمی‌کند حتی وقتی همان یک نفر برمیگردد، توی چشم تان خیره میشود و میگوید:
-تو هیچ‌وقت، هیچ کاری برای من نکردی!
اگر این جمله را نشنیده اید هنوز روزش فرا نرسیده، اما میرسد!
بی توقع بودن تمرین سختی است. خیلی سخت. مثل رنجِ زنده زنده، رشته رشته شدن در چرخ گوشت!
💕
🍃
❤🍃❤🍃
دست بردار !
از رابطه ها و آدم هایِ اشتباه ، از تلاش هایِ بی فایده و تنش هایِ بی نتیجه ...
نه آدم ها عوض می شوند ، نه همه چیز ، همانی می شود که تو می خواهی !
بیخیالِ نداشته هایی که چون " دست نیافتنی اند " ، خواستنی شده اند ،
و بیخیالِ آدم هایی که جز ترسِ از دست دادنشان ، دلیلِ موجهی برایِ نگه داشتنشان نیست !
گاهی باید تمامِ حاشیه ها را دور ریخت و رویِ داشته ها تمرکز کرد .
همان هایی که چون خیالت از داشتنشان راحت بود ، از دایره ی توجهت خارجشان کردی !
باید زیبایی هایِ زندگی را دید و درگیرِ زیاده خواهی نشد !
گاهی همینی که هست ، بهترین حالتی ست که می تواند باشد .
این حسرت هایِ بی نتیجه ، فقط ثانیه هایِ عمرِ تو را هدر می دهد ،
ثانیه هایی که می تواند برشی از بهترین خاطره ها باشد ، نه پازلِ مبهمی از چراها و شاید ها ...
باید از خواستن هایِ بی نتیجه و حسرت هایِ بی دلیل ، دست برداشت !
آنی که برایِ تو باشد ؛ بی هیچ التماس و دویدنی برایِ توست ،
و آنی که سهمِ تو نباشد ؛ حسرتِ نداشتنش ، احمقانه است !
منطقی تر نگاه کن ؛ این هایی که داری ، آرزویِ خیلی هاست !
قدرِ داشته هایت را بدان و درگیرِ نداشته هایت نباش !
همه مان دیر یا زود ، تمامِ سهمِ مان از زندگی را خواهیم گرفت ، این حسرت کشیدن و دویدن هایِ بی نتیجه ؛ فقط از لذتِ شادی و آرامش ، محرومت می کند ...
دنبالِ اتفاقاتِ عجیب و آدم هایِ تازه نباش !
خوشبختی ؛
همین چیزهایِ ساده است ،
همین شادی هایِ کوچک ،
همین آدم هایِ اصیلی ؛
که بی بهانه ، تو را دوست دارند ...
ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺼﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﻣﯽﺍﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﺖ.
ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﯼ، ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﯽ، ﻣﻘﺎﯾـﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ...
ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﺪ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐـﻪ ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﯼ، ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪﺍﯼ، ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﺑﺨﺸﯿﺪه ای...!
ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ،
ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ.
ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﻭ ﺗﻮﻗﻊ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ.
حواست باشد...
همیشــــه باید فاصله ات را با بعضی آدم ها حفظ کنی.
آن ها وقتی داخل ویترینند، جذاب ترند.
تو وقتی پشت شیشه باشی در امان تری.
اگر سعی کنی نزدیکشان شوی خیلی چیزها برآورد می کنی. در مورد جنسشان، قد و اندازه شان، هویتشان و....
آنوقت ضربه میخوری، دلخور میشوی، ناامید میشوی.
یادت باشد:
بعضــی آدم ها
فقط به درد از دور تماشـا شدن می‌خورند.
